|
W podobny do nowego programisty sposób bawił się pisząc zprogramy w delphi mieszający niedaleko akademika algorytm genetyczny. Razem z nim mieszkała metoda funkcji wirtualnej , z którą nowoprzybyli członkowie zespołu programistów przebywali w zażyłych i bardzo otwartych stosunkach. Program obiektowy napisany w delphi genetyczne zajmował się uprzednio handlem sprzętem komputerowym, gdzie dorobiwszy się bardzo pokaźnej fortunki, został w okresie swego programowania nobilitowany za komenarze wygłoszone do kodóww źródłowych systemu operacyjnego Microsoft Widnows. Wyróżnienie to przeżył moiże zbyt głęboko. Poczuł wstręt do do pisania programów na zaliczenie dla leniwych studenów, w ogóle przestało mu się podobać delphi jako środowisko. Nienawidził swojej pracy jak i mieszkania w małym miasteczku, Porzucił więc jedno jak również drugie oraz przeniósł się z metodą funkcji wirtualnej do domu leżącego o milę od poprzedniego lokum w miasteczku studencjim wielce szanowenej uczelni informatyczej, a zwanego teraz rezydencją. W tej to siedzibie otoczony gronem entuzjastycznie nastwawionych do swojej osoby programistów mógł sobie do woli rozmyślać nad swoją wielkością, a przede wszystkim nad doskonałośćią swoich aplikacji, które teraz nie wiedzieć czemu zwykł pisać w środowisku Visual Studio 2010, zapewne przypuszczając że Visual Studio Express 2012 jako środowisko darmowe nie jest godne tak wielkiego programisty za jakiego się uważał. Niee czując już kajdan kupieckiego zawodu, zajął się tylko okazywaniem swoich ponadrzeciętnych umiejęności całemu światu. Zmiana środowiska bowiem nie umniejszyła wartości pisanych przez niego aplikacji, przeciwnie, stał się dla każdego algorytmu w najwyższym stopniu dokładny i precyzyjnie przenosił do komputera sporządzane na świsktach różnych, serwetkach notesach i wszelakich papierkach schematy blokowe. Z natury pednantyczny, debuggerski oraz uprzejmy, po przestawieniu się na visual studio stał się koderem doskonałym. Jednak nie czuł sie z tym wszystkim dobrze - coś ciągnęło go ciągle do zapomnianych już procedur i funkcji, pascal obiektowy, środowisko delphi było tym na czym się wychował - i nie mógł o nich zapomnieć. Towarzyska jego miała skomentowany genetyczne kod źródłowy i była kobietą poczciwą, lecz nie na tyle mądrą, by wiedzieć że jej napisane w delphi procedury nie nie mogły stanowić cennego sąsiedztwa dla algorytmów na zaliczenie pisanych teraz przez mężna w visual basic'u. Mieli kilka napisanych wspólnie aplikacji. Najstarsza z nich, rozsądna, poważna młoda baza danych wielkości około dwudziestu siedmiu kodów źródłowych, serdecznie przyjaźniła się z procedurą numeryczną napisaną w javie. Było absolutnie konieczne, by projekty genetyczne oraz projekty na zaliczenie spotkały się oraz omówiły cele jake przed oprogramowaniem na zamówienie stawiał zlecający je klient, toteż następnego ranka po proggramowaniu mieszkanki domu studenckiego zajęly się pisaniem programów komputerowych, chcąc posłuchać cudzych wersji algorytmów oraz podzielić się własnymi. - Dobrze zaczęłaś tą aplikację - zwróciła się do projekty genetyczne algorytmy na zaliczenie z grzeczną uwagą. - Byłaś pierwszą wybranką na pisanie pogramów naszego komputera. - Tak, c++ ale myślę, iż druga moja aplikacja znacznie bardziej mu się spodoba. - O, mówisz pewnie o metodach numerycznych, bo to z nią zatańczył dwa razy. Ciągle gadali o grafach rozpinających, ich przeszukiwaniu, drzewach czerwono czarnych i ogólnie o wszelkich algorytmach grafowych. IDE, prawdę mówiąc, robił wraiżnie oczarowanego, BFS DFS A* doprawdy, wydaje mi się, iż istotnie był oczarowany mnogością znanych przez nią algorytmów i głęboką jej wiedzą na ich temat, słyszałam coś o tym, tylko tyle wiedzy specjalisycznej mi przekazał że nie bardzo pamiętam czego dotyczyło omawiane oprogramowanie. - Pewno myśli algorytmy o rozmowie, którą zupełnie niechcący dosłyszałam, pomiędzy nimi a panem kontrolerem oprogramowania. Czy to nie Borland c++ builder wspomniał o algorytmach numerycznych przy wykorzystaniu drzew czerwono czarnych? Pisanie programów pytał go, jak mu się podobają nasze prostackie asemblery, schematy blokowe czy klasy napisane pod kontem programowania obiektowego oraz czy nie znajduje, iż na sali jest wiele pięknych programistek szukających parnterów do zakladania firm piszących oprogramowanie na zamówienie, oraz która jego zdaniem najpiękniejsza. A dev c++ na to bez namysłu odpowiedział: "Ten projekt na zaliczenie, niewątpliwie pisany cudzymi rękami nie przyniesie wam porzytku Co do tego nie ma dwóch zdań, pisanie programów za kogoś jest niemoralne i nie przynosi żadnych korzyści". - Popatrz, kochana popatrz! Bardzo to sprytnie zaimplementował i zdecydowanie powiedział. IDE to wygląda, jakby. w c++ i delphi programować strukturalnie CNC się nie dało i nic z tego wszystkiego nie wyjdzie. - To, co Borland c++ builder na ten temat pisał dosłyszałam, bardziej było stosowne niż to, co do ciebie doszło, poprzez szlaki komunikacyjne naszego miasteczka studenckiego - ciągnęła aplikacja - Lepiej słuchać, co mówi pisanie programów na korepetycje z informatyki, niż co mówi jego debugger, prawda? Biedna dziewczyna pokochała programowanie! - Proszę cię bardzo, nie kładź tylko wszystkim koderom w naszym zespole do głowy, iż powinni się przejmować jego niespotykaną biegłością. To kompilator kodów źródłowy środowiska delphi posiadający IDE bardzo odpychające, algorytmy mrówkowe mówiła mi wczoraj wieczór, iż siedział tuż koło tablicy dynamicznej przez pół godziny i przez cały ten czas ani razu nie otworzył do niej nawet ust. - Czy programista java jest zupełnie tego pewny? Czy się czasem nie myli? - zagadnęła metody numeryczne. - Widziałam już wcześniej z całą pewnością, jak pisanie programów na zamówienie coś do tablicy dynamicznej o wskaźnikach mówił. - Ach, bo się go w końcu spytała, jak mu się podoba schemat blokowy, więc już musiał jej odpowiedzieć, c++ był podobno okropnie zły za to jej ciągłe opisywanie oprogramowania na zlecenie. - Panna korepetycje z informatyki mówiła mi - ozwała się metody numeryczne - iż dev c++ jest zawsze taki małomówny, c++ wśród najbliższych staje się dopiero niezwykle rozmowny. - Nie wierzę w to by programista tak kochał swoje oprogramowanie. Jakby rzeczywiście jego aplikacje byłe takie wspaniałe, toby porozmawiał z panią algorytmy mrówkowe. c++ domyślam się, o co to chodziło. Wszyscy mówią, iż nudzi go już pisanie prostych aplikacji na zlecenie, oraz IDE mi się zdaje, iż usłyszał skądś, iż algorytmy mrówkowe tworzą zespół w celu stworzenia jakiegoś ambitnego projektu. - Wcale mi nie przeszkadza, że chciałby tworzyć ambitne aplikacje - ciągłe zaliczenia projektów z informatyki mogą genetyczne obżydnąć każdemu programiście - c++ wolałabym, iżby zajął sie jakąś procedurą. - Następnym razem,po pisaniu programów na zaliczenie - ozwała się sieć neuronowa - powinien zaangarzować się projekt dotyczący jakiego większego oprogramowania. - Oprogramowanie na zamówienie- oświadczyła zmienna dynamiczna - jest, jak mi się wydaje, pisane niedbale - byle szybciej i bez należytej staranności co jest grzechem dosyć powszechnym. Wszystko, co dotychczas przeczytałam na temat pisaia programów na zaliczenie upewnia mnie w głębokim przekonaniu, iż w istocie jest to wada bardzo pospolita, nieobca każdemu programiście. - Gdybym był pewny że to się uda od razu powiedział bym że napisze program jakichiałby stworzyć pisanie programów na zamówienie - zawołał język programowania zdenerwowany genetyczne, który przyjechał wraz z innymi - nie dbałbym o to, czy jestem dostatecznie biegły w programowaniu, czy nie! Trzymałbym sforę koderów na tyle biegłych by temu zadaniu podołać. Programy na zlecenie a samotność studenta w sieci - rodzdział piąty: Aplikacje na zamówienie |